بایگانی/آرشیو برچسب ها : حیوانات

به قلم مصباح بورنجانی یکی از اعمال دینی زردتشیان، کشتار مجموعه ای از حیوانات است که آن را «خرفستران» می نامند، آن هم در سطحی گسترده به گونه ای که به انقراض نسل این حیوانات می انجامد. موبد موبدان دکتر اردشیر خورشیدیان این عمل مذهبی خود را چنین توجیه می کند: «در دین زرتشت حیوانات موذی خرفستران نامیده می شوند»(جهان بینی اشوزرتشت، ص۱۲۵) گویی علت مبارزه با حیات این حیوانات اذیت و آزار آنهاست. این در …

به قلم مدیر سایت منابع زرتشتی به روشنی نشان می دهد که ـ دست کم از بعضی جهات ـ سگ عزیزتر و مهم تر از انسان است؛ زیرا مجازات دادن غذای داغ به سگ اعدام است (وندیداد، شرح هاشم رضی، ج ۳، ص ۱۴۷۸، ف ۱۵، ش ۳) و نیز مجازات رماندن سگ آبستن، اعدام بوده است (وندیداد، ج ۳، ص ۱۴۷۸، ف ۱۵، ش ۵) در حالی که مجازات کسی که با انسان چنین کارهایی …

به قلم مدیر سایت یکی از رفتارهای ناپسند زرتشتیان، وجوب کشتن پاره ای حیوانات است. موبدان موبد دکتر اردشیر خورشیدیان برای توجیه این کار می گوید: «در دین زرتشت حشرات موذی (خرفستران) نامیده می شوند. مبارزه با حشرات موذی و دور کردن آنها از محیط زندگی یکی از وظایف زرتشتیان بوده و می باشد.» (جهان بینی اشوزرتشت، ص ۱۲۵) اولا؛ خرفستران تنها حشرات را در بر نمی گیرد بلکه انواع درندگان و گزندگان و خزندگان و… …

به قلم مدیر سایت برخلاف سفارش های فراوان در منابع زرتشتی به کشتار بسیاری از حیوانات، در اسلام به مهربانی به حیوانات سفارش های فراوان شده است. بخشی از این توصیه ها: ـ پیامبر خدا(ص) وقتی ماده شتری را دید که زانویش را بسته اند و بارش همچنان بر پشت اوست فرمود: صاحبش کجاست؟ به او بگویید خودش را برای بازخواست [در قیامت‏] آماده کند. (بحار الأنوار، ج ۷، ص ۲۷۶، ح ۵۰) ـ پیامبر خدا(ص): هرگاه …

به قلم مدیر سایت در وندیداد، فرگرد چهاردهم، مجازات و کفاره ی بسیار سنگین برای کسی تعیین شده که سگ آبی (اودرَ ) را بکشد. سگ آبی چقدر در زندگی انسان نقش دارد که در برابر کشتن یک سگ آبی، باید ده ها هزار حیوان دیگر کشته شود؟! آیا این قانون، دفاع از حیوانات به شمار می رود یا دشمنی؟! این قضیه حکایت از آن دارد که خرافه بر ایران باستان سایه افکنده بود و سوء …

به قلم مدیر سایت گاهی کشتار ده ها هزار حیوان، کفاره ی یک گناه در منابع زرتشتی تعیین شده است. خانم فاطمه نوش آفرین این پیام را فرستاده است: «جناب فاطمی شما خودت فکر بکن ببین شدنی هست که یک نفر چندهزار مورچه یا حشره را بتواند بکشد؟ از توان من که بیرون هست. مثلا پشه یا سوسک و غیره و یا وزغ .» جواب وی را از جناب هاشم رضی در شرح وندیداد می آوریم: …

به قلم مدیر سایت موبد برجسته رستم شهزادی ـ رئیس سابق انجمن موبدان تهران ـ می نویسد: «در واقع کسی که پیرو وهومن و طرفدار صلح و آشتی و بی آزاری و خیرخواهی باشد، هیچ گاه حاضر نخواهد شد اندک اذیتش، حتی به موری برسد.» (جهان بینی زرتشتی، رستم شهزادی، تهران، انتشارات فروهر، چاپ دوم، ۱۳۸۸، ص ۶۱ ـ ۶۲) در حالی موبد شهزادی ادعای آزار نرساندن به مورچه ها را دارد که در کتاب های …

به قلم مدیر سایت پیامبر اسلام(ص): لا تَضْرِبوا الدَّوابَّ على وُجوهِها. (کافی، ج ۶، ص ۵۳۸، ح ۴) به صورت حیوانات نزنید. پیامبر خدا(ص) وقتی الاغی را دید که صورتش را داغ نهاده اند (با فلز داغ بر بدنش علامت زده اند) فرمود: أ مَا بَلَغَکم أنّی لَعَنْتُ مَن وَسَمَ البَهیمَهَ فی وَجْهِها أو ضَرَبَها فی وَجْهِها؟! (التاج الجامع للاصول، ج ۴، ص ۳۵۱) مگر نشنیده اید که لعنت کرده ام آن کسی را که صورت …

به قلم مدیر سایت طبق کتاب های کهن زرتشتیان، آنان از یک سو به برخی حیوانات به قدری اهمیت می دهند که یک انسان بخاطر دادن غذای داغ به سگ اعدام می شود و از سوی دیگر گاه کشتار وسیع برخی حیوانات را واجب و کفاره ی گناهان می دانند. این افراط و تفریط در زرتشتی بسیار شگفت آور و غیر منطقی است. نمونه هایی از افراط و تفریط زرتشتیان نسبت به حیوانات ـ اعدام برای …

به قلم مدیر سایت امام حسین(ع) فرمود: غلامى را دیدم که از غذاى خود به سگى مى دهد. علّت را از او پرسیدم. گفت: اى فرزند پیامبر خدا! من غمگینم و مى خواهم با شاد کردن این حیوان، خودم شاد شوم؛ زیرا ارباب من، یهودى است و مى خواهم از او جدا شوم. (راوی گوید:) امام حسین(ع) (با دیدن رفتار غلام) دویست دینار بهاى غلام را براى اربابش برد. یهودى گفت: غلامم، فداى قدمت! و این …

به قلم مدیر سایت بنا به نوشته ی کتاب های کهن زرتشتی، کشتن مورچه و دیگر حشرات، ثواب فراوان دارد حتی اگر انسان را آزار نرسانند و کفاره ی برخی گناهان است. حضرت علی(ع) در سخن زیر علاوه بر آنکه اذیت مورچه را در برابر دریافت کل جهان، نفی می کند بلکه عظمت او از این سخن معلوم می شود: وَاللّهِ لَو اعطیتُ الأَقالیمَ السَّبعَهَ بِما تَحتَ أفلاکِها، عَلى أن أعصِیَ اللّهَ فی نَملَهٍ أسلُبُها جُلبَ …