امام حسین(ع)

فرستنده: محمد حسین زارعی استاد شهید آیت الله مرتضی مطهری در کتاب «خدمات متقابل اسلام و ایران» نشان داده است که دلیل ارادت ایرانیان به امام حسین(ع) این نبوده که او داماد یزدگرد بوده است: «… یزدگرد پس از آنکه در پایتخت نتوانست مقاومت کند، با دربار و حرمسرای خود در حالی که هزار طباخ و هزار تن رامشگر و هزار تن یوزبان و هزار تن بازبان و جماعتی کثیر از سایر خدمه همراه او بودند …

مقاله ای از اینجانب، چاپ شده در مجله ی «کتاب های اسلامی»، شماره ۱۷، تابستان ۱۳۸۳ش. در میان کتابهای فراوان در باره حادثه بزرگ کربلا، آثاری به چشم می خورد که هرچند نویسندگان آنها از دانش و تقوای بالایی برخوردارند، اما مطالبی غیر قابل قبول و بی سند در آنها دیده می شود و سبب آن، می تواند چند امر باشد: ۱. استفاده از منابع ضعیف و نسخه های مغلوط؛ ۲. عدم تخصص نویسنده در تاریخ …

مقاله ای از اینجانب که جناب آقای محمد حسین فیض اخلاقی آن را بازنویسی کرده است. چاپ شده در مجله دانش ها و آموزه های قرآن و حدیث سال سوم پاییز ۱۳۹۹ شماره ۱۰   چکیده شاید کمتر رویدادی را بتوان یافت که مانند «واقعه عاشورا» بر جریان تاریخِ پیش و پس از خود، اثری این‌چنین گذاشته باشد. در روز عاشورا، مصائبی به صورت مستقیم بر امام حسین× وارد شد و مصیبت‌هایی نیز به اطرافیان ایشان رسید. …

مقاله ای از مدیر سایت در مجله «دانش ها و آموزه های قرآن و حدیث»، شماره ۱۰، پاییز ۱۳۹۹ این مقاله در اصل به قلم اینجانب بوده اما چون جناب آقای محمد حسین فیض اخلاقی روی آن زیاد کار کرده، به نام هردو نشر یافته است. با تشکر از ایشان دانلود مقاله «گزارش رویدادهای مرتبط با جراحات امام حسین(ع) در روز عاشورا»

به قلم مدیر سایت چون امام حسین(ع) به نزدیکى بوستانش رسید، غلامش به نام صافی را دید که نشسته و نان مى خورَد. به او نگریست و پشتِ درخت خرمایى پنهان شد تا او را نبیند. غلام، هر گِرده نانى که برمى داشت، نیمى از آن را براى سگ مى انداخت و نیم دیگر را مى خورد. امام(ع) از کار غلام، شگفت زده شد. چون [غلام] غذایش را خورد، حضرت برخاست و فرمود: اى صافى! غلام، …

حکیم ابو المجد مجدود بن آدم سنائى غزنوی (درگذشت ۵۴۵ ق) در باره امام حسین(ع) چنین سروده است:  حَبّذا کربلا و آن تعظیم کز بهشت آورَد به خلق ، نسیم!  وان تنِ سر بُریده در گِل و خاک وان عزیزان ، به تیغ ، دل ها چاک  وان تن سر به خاکْ غلتیده تن بى سر ، بسى بد افتاده  وان گُزینِ همه جهان ، کُشته در گِل و خون ، تنش بیاغشته  وان چنان ظالمانِ …