ازدواج زرتشتیان

باستان پژوه دکتر محمود رضا افتخارزاده نگاه ایرانیان در باستان را مورد بررسی قرار داده است. آنچه ایشان در انتقاد از این نگاه، ذکر کرده، می آوریم. با تشکر از دوست فرزانه استاد محمد هادی خالقی که کتاب دکتر افتخارزاده را در اختیار قرار داد. [حکمت آفرینش زن] در حکمت دینی آریایی آمده است: “… زنان زاده ی اهریمن و اهریمنی منش هستند. مزدا یار نیکو مردان است و اهریمن یار زنان… اهورا به زن گفت: با …

به قلم علیرضا شاهپور شهبازی (دوره هخامنشی) ـ به گفته هرودت کمبوجیه بر خلاف قوانین پارسی با دو خواهر خود پیمان زناشویی بست (یکی هئوتسا و دیگری که نامش را نبرده است) (کتزیاس که این داستان را به اشاره آورده است نام او را رکسانا ـ رئوخشنه – یا روشنک آورده است: شهبازی، کورش بزرگ، ص۳۲۵، یادداشت ۱۹). ـ داریوش بزرگ فرَتَه گونَه دختر برادر خود اَرتانَه را به زنی گرفت (هرودت، تاریخ، ج۷، بند ۲۲۴). …

به قلم مدیر سایت یکی از واژه های بحث برانگیز در متون کهن زرتشتی، کلمه ی «خویدوده» است. بی تردید این کلمه به معنای «ازدواج با محارم» است اما برخی می گویند به معنای ازدواج با خویشاوندان نزدیک از قبیل دخترعمه، دخترخاله، دخترعمو و… است. شواهد متعدد بر نادرستی این ادعا وجود دارد. یکی از شواهد، عبارت کتاب زرتشتی «روایت پهلوی» است. در صفحه ۶ سخن بر سر این است که از میان مادر و خواهر …

به قلم دکتر علی شریعتی «در مذهب زرتشت، به صراحت در اوستا، می خوانیم که ازدواج با خواهر نه تنها جایز است، بلکه باعث بخشایش گناهان می شود و از مستحبات مؤکد است. و ازدواج با محارم از ستایش هایی است که از شخصیت های تاریخ مذهب شان می گویند. اما بعد که وجدان اخلاقی عوض می شود و ازدواج با محارم، عملی نفرت انگیز تلقی می شود، علمای مذهب به فکر چاره جویی می افتند …

به قلم مدیر سایت حاجب بن زراره بن عدس تمیمی از بزرگان و حاکمان عرب در زمان جاهلیت (پیش از اسلام) بود. وی گاهی رئیس قبیله ی بنی تمیم می شد. حاجب زرتشتی شد و با خواهرش ازدواج کرد اما در زمان های بعد، پشیمان شد. وی پیش از ولادت حضرت محمد(ص) به دنیا آمده بود. پس از آنکه حضرت محمد(ص) پیامبری خود را اعلام کرد، مسلمان شد و به قدری اعتماد پیامبر اسلام(ص) را جلب …

به قلم سید محمد ناطقی به رغم سروصداهای بسیار در مورد آزادی و کرامت زن در ایران باستان، حقایق تاریخی خلاف آن را نشان می دهد. در اوستا آمده است که می توان بر سر زن پیمان بست. ممکن است بگویند: این قسمت از اوستا ربطی به دین زرتشتی ندارد اما وندیداد از جمله احکامی بوده که در عصر ساسانی به اجرا در می آمده است. در وندیداد، ترجمه دکتر جلیل دوستخواه، صفحه ۶۹۸، فرگرد ۴ …

به قلم مدیر سایت موبد موبدان رستم شهزادی ـ رئیس سابق انجمن موبدان تهران ـ قائل است صیغه در دین زرتشتی وجود ندارد. وی می نویسد: «قوانین ازدواج در دین زرتشتی بر مبنای تک همسری استوار است… همچنین ازدواج موقت وجود ندارد.» (جهان بینی زرتشتی، رستم شهزادی، تهران، انتشارات فروهر، چاپ دوم، ۱۳۸۸، ص ۴۹) اما زرتشتی پژوه هاشم رضی در دانشنامه ایران باستان، ج ۱، ص ۳۸۵ ـ ۳۸۶ با تمسک به منابع کهن زرتشتی، …

یک. کهن ترین شاهد آنتیس ثِنِس (حدود ۴۴۴ ـ ۳۷۱ ق م) است که می نویسد: «آلکی بیادِس آتنی در پیروی از ایرانیان تا بدانجا رفت که مانند آنان با مادر و خواهر و دختر خود هم آغوشی کرد». (به نقل از وی در آثنه، کتاب پنجم، بند ۶۳) دو. بعد از او گزانتوس لودیایی (همزمان اردشیر دوم پادشاه هخامنشی) می نویسد: «مغان با مادر خود می خوابند و اگر بخواهند با خواهر و دختر خود …

به قلم مدیر سایت ازدواج استقراضی در عصر ساسانیان به این صورت بوده که مردی زن خود را در مدتی معین به همسری مردی دیگر در می آورد و رضایت زن اهمیت نداشت. در نام گذاری چنین ازدواجی به «ازدواج استقراضی» کم‌دقتی به نظر می‌رسد؛ زیرا قرض در جایی است که منفعتی به مالک اصلی مال نمی رسد و قرض گیرنده عین همان مال را بر نمی گرداند بلکه پس از مصرف، مشابه آن را می …

به قلم آرتور کریستن سن وی در مورد ازدواج زرتشتی ها با محارم چنین می نویسد: «اهتمام در پاکی نسب و خون خانواده یکی از صفات بارزه ی جامعه ی ایرانی به شمار می رفت، تا بحدی که ازدواج با محارم را جایز می شمردند و چنین وصلتی را خویذو گدس (در اوستا خوایت ودث) می خواندند. این رسم از قدیم معمول بود، حتی در عهد هخامنشیان، اگر چه معنی لفظ خوایت ودث در اوستای موجود مصرح …

«روایت پهلوی» ـ از کتب کهن زرتشتی ـ خویدوده یا همان ازدواج با محارم را از اوستا نقل کرده است و حتی آثار و برکات آن را نیز برشمرده است اما این مطلب را در اوستا نیافتم. چه بسا از آن حذف شده باشد یا مترجمان به درستی ترجمه نکرده اند. اگر دوستان به عبارتی مشابه این نقل در اوستا یافته اند، ممنون می شوم که آدرس آن را در اختیار قرار دهند. سپاس فراوان روایت …