اموات زرتشتی

به قلم حسام بسیاری از باکتری ها و ویروس ها هستند که پس از ورود به معده و بدن هر حیوانی دیگر نمی میرند و حتی قابل انتقال از طریق مدفوع و خون و جنازه و … نیز هستند . اگر چه بسیاری از امراض مثل شپشک و کک و … نیز قابل انتقال از طریق تماس با موجود مبتلا می باشد و ربطی به معده و تچزیه ندارد. بخصوص پرندگان که به خاطر قدرت پرواز …

به قلم مدیر سایت در گذشته، زرتشتی ها جنازه ی مردگانشان را به سگ با رنگی خاص نشان می دادند و سپس آن را در دخمه می گذاشتند تا خوراک کرکس شود برخی، فلسفه ی این کار را چنین می گویند که اگر انسانی هنوز نمرده، معلوم شود. این فلسفه بافی، درست به نظر نمی رسد؛ چون در صورت یقین به مرگ، باز هم این کارها را می کردند. سگ زنده یاب، رنگی خاص ندارد یا لزوما …

از زبان دکتر کتایون مزداپور خانم دکتر کتایون مزداپور ـ پژوهشگر زرتشتی و نویسنده ی آثار زرتشتی ـ در مصاحبه با مجله ی هفت آسمان (بهار ۱۳۸۴، شماره ۲۵، صفحه ۱۶) تصریح کرده است که هنوز زرتشتی های هند مردگان خود را در دخمه می گذارند (برای مصرف کرکس ها!) می گوید: «ایرانیان کمتر پایبند به سنت اند و پارسیان هند از این بابت ایرانیان را پنهانی و در نظر، سرزنش می کنند. مثال این سنت شکنی در ایران …

به قلم مدیر سایت کتاب «شایست ناشایست» از منابع زرتشتی و بازمانده از عصر ساسانی است که در آن پاره ای احکام دینی زرتشتیان گرد آمده است. مروری بر گناهانی که ارتکاب آنها حکم اعدام داشته است، سبب می شود که راحت تر بپذیریم که ایرانی ها با میل و رغبت خویش اسلام را قبول کردند و نیازی نبوده که شمشیر بالای سرشان باشد. یک) کسی که مرده را در باران ببرد. شایست ناشایست ص ۱۰ …

به قلم مدیر سایت یکی از آداب زرتشتیان در گذشته، نشان دادن جنازه ی انسان به سگ بود که به آن «سگدید» می گویند. کسانی که تلاش می کنند اعمال دینی زرتشتی ها را معقول نشان دهند، چنین توجیه می کنند که این کار برای آن است که اگر کسی بیهوش است یا سکته کرده، سگ، زنده بودن او را معلوم کند. اما گذشته از آنکه با یقین به مرگ، باز هم سگدید می کردند، مثلا …

به قلم مدیر سایت گریه برای اموات اگر در آن زیاده روی نشود، نه تنها بد نیست بلکه سبب تسکین می شود و در بسیاری موارد باید انجام شود. براساس کدام منطق معقول، مانع گریه ی مادری شویم که فرزندش را از دست داده؟! اما دکتر اردشیر خورشیدیان ـ رئیس انجمن موبدان تهران ـ می نویسد: «در باور زرتشتیان در مرگ هیچکس نبایستی گریست. فقط باید حرمت را حفظ کرد و مراسم را بخوبی بجای آورد.» …

به قلم مدیر سایت اسلام و زرتشتیان برای کسی که جنازه ی انسان را لمس کرده، احکامی را در نظر گرفته اند. این احکام را مقایسه می کنیم: اسلام از نظر اسلام، کسی که جنازه ی انسان را لمس کند باید با آب پاکیزه غسل کند. شاید این کار نوعی مجازات باشد تا افراد در غیر ضرورت به مرده که آلوده به میکروب است، دست نزنند. زرتشتیان برابر آنچه در فرگرد نهم وندیداد (بخشی از اوستا) …

به قلم مدیر سایت یکی از خرافه ها میان زرتشتی ها این بود که پیش از قرار دادن مرده در دخمه، سگ هایی خاص را بالای سر مرده می آوردند و به اصطلاح «سگ دید» می کردند. برخی این کار را چنین توجیه می کنند که آوردن سگ برای این بود که اگر مرده سکته کرده و هنوز زنده است، سگ، زنده بودن را تشخیص دهد. این توجیه درست نیست؛ زیرا اولا مرده را در هر …

دخمه بنایی دایره ای شکل است که معمولا زرتشتی ها بر بلندی کوه می ساختند تا مردگانشان را در آن قرار داده طعمه ی لاشخورها شوند. رژیم سابق به خاطر امور بهداشتی، از این کار زرتشتی ها ممانعت به عمل آورد اما گویا در هند هنوز هم با این روش با مردگان برخورد می کنند. تصویرهایی از دخمه در اینجا عرضه می گردد که بیشترشان کمتر دیده شده است و بیشتر آنها مربوط به هند است …

به قلم مدیر سایت دکتر اردشیر خورشیدیان (رئیس انجمن موبدان تهران) در مورد دلیل تمایل نداشتن زرتشتی ها برای رفتن به آرامگاه مردگان و گریه برای آنها چنین نوشته است: «زرتشتیان چون به بقای روح باور دارند، پس از مرگ تمایلی به اینکه به آرامگاه رفته و شیون و زاری کنند، ندارند». (پاسخ به پرسش های دینی زرتشتیان، ص ۲۷) اول ـ جناب دکتر خورشیدیان توجه نداشته که حضور مسلمانان بر سر قبر مردگانشان، به خاطر …

به قلم تارنمای «سفرهای ما» سال‌ها قبل وقتی شاگرد کلاس عکاسی مرحوم بهمن جلالی بودم خاطره عکاسی از دخمه یزد را در کلاس برایمان تعریف کرد و عکس‌هایی را که گرفته بود در کلاس نشانمان داد. جلالی جسارتش را این‌طور تعریف می‌کرد: «می‌دانستم که زرتشتیان یزد جسد مردگانشان را دخمه می‌گذارند. در سفری به یزد، تصمیم گرفتم به دخمه بروم و ببینم چطور جایی است و اگر شد چندتا عکس بگیرم. یک شب این برنامه را عملی کردم. …