راه راستی بررسی و نقد باورهای زرتشتیان و باستان ستایان
ایرج میرزا (درگذشت ۱۳۰۴ ش) در ستایش حضرت امیر المؤمنین(ع) چنین سروده است:
برآمد بامدادان مِهر انور
جهان را کِسوت نو کرد در بر
تو پندارى که زرّین شاهبازى
همى گسترد در صحن فلک ، پَر
و یا از بهر اثبات رسالت
کف موسى همى شد ز آستین در
و یا گویى عروسى ماه رخسار
شب دوشینه بر سر داشت مِعجَر
کنون برداشت از سر معجر خویش
جهان از طلعت او شد منوّر
و یا گویى که در این جشن فیروز
فلک افروختستى مشعل زر
و یا تا عود سوزند اندر این بزم
سپهر افروخته زرّینه مِجمر
چنین روز و چنین عید مبارک
که آمد امرِ «بَلّغْ» بر پیمبر
نبى اندر غدیر خُم برافراشت
جهاز چار اشتر جاى منبر
برآمد بر فراز آن و بگرفت
به دست خویش اندر ، دست حیدر
همه بر گِرد او گردیده انبوه
گروه بى شمار و خیل بى مَر
همه تفویض کرد امر ولایت
به ابن عمّ و در معنى برادر
منبع:
تحقیق در احوال و آثار و افکار و اشعار ایرج میرزا : ص ۱۷ .
درج: تیر ۱۳۹۴
