قرآن و ایرانیان (۳)

ذلِک هُدَی اللَّه یَهْدِی بِه مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِه وَلَوْ أَشْرَکوا لَحَبِطَ عَنْهُمْ ما کانُوا یَعْمَلُونَ * أُولئِک الَّذِینَ آتَیْناهُمُ الْکتابَ وَالْحُکمَ وَالنُّبُوَّهَ فَإِنْ یَکفُرْ بِها هؤُلاءِ فَقَدْ وَکلْنا بِها قَوْماً لَیْسُوا بِها بِکافِرِینَ (سوره انعام، آیه های ۸۸ و ۸۹)
این هدایت خدا است که هر کس از بندگان خود را بخواهد با آن راهنمایی می کند ، و اگر آنها مشرک شوند آنچه را عمل می کردند نابود می گردد * آنها کسانی هستند که کتاب و حکم و نبوت به آنان دادیم و اگر نسبت به آن کفر ورزند ( مهم نیست زیرا ) کسانی را نگاهبان آن ساخته ایم که نسبت به آن کافر نیستند .

در تفسیر المنار و تفسیر روح المعانی از بعضی از مفسران نقل شده که منظور از این جمعیت ، ایرانیان هستند (که به زودی اسلام را پذیرفتند و در پیشرفت آن با تمام قوا کوشیدند و دانشمندان آنها در فنون مختلف اسلامی کتاب های فراوان تالیف کردند)

منبع:
تفسیر نمونه، ج ۵، ص ۳۳۴.