خانه / سایر مطالب / در باره سایت / پاسخ‌نامه به نقدنامه‌ی استاد آقایی(۱۶) / قسمت پایانی

پاسخ‌نامه به نقدنامه‌ی استاد آقایی(۱۶) / قسمت پایانی

استاد آقایی:
«چکیده نقدهای بنده چنین است:
اولاً: علم کافی بر موضوع بحث یعنی دانش دین شناسی و نیز دین زرتشتی ندارید.
ثانیاً: اصول مسلم اخلاقی در مجادله را رعایت نکرده و برخلاف توصیه ی قرآن و سیره ی ائمه اطهار (ع) سخن گفته اید.
ثالثاً: طرف دعوا را به درستی نشناخته و بر بی گناه ظلم کرده اید.
رابعاً: آب به آسیاب دشمنان دین و ملت ایران ریخته اید.
خامساً: به جای «ما قال»، سرگرم «من قال» شده اید و در این کار هم به کرات از شیوه ای گزینشی و به اصطلاح بولتن سازانه استفاده نموده اید.»

استاد عزیز!
اولاً؛ اگر جنابعالی از علمیت لازم، بهره ای نداشتید، این همه وقت صرف نمی کردم برای پاسخگویی. کم نیست کامنت هایی که به دلیل کم مایه بودن، بی پاسخ می گذارم؛ چون ارزش جواب ندارند. جنابعالی نیز اگر این سایت را واقعا کم مایه می دانستید این همه وقت خود را صرف چنین نقد مفصل (بیست صفحه ی سیصد کلمه ای) نمی کردید. چرا از میان این همه وبلاگ و سایت در نقد زرتشتیان، این سایت را برای نقد انتخاب کردید؟ جنابعالی را خوب می شناسم. کسی نیستید که هر سایتی را بخوانید تا چه رسد بخوانید و نقد کنید.
نقد مفصل شما حکایت از آن دارد که این سایت، حرفی برای گفتن دارد.

ثانیاً؛ تا آنجا که در توانم بود تلاش کردم که زرتشتی ها تحقیر نشوند. مواردی هم بوده که دست خودم نبوده و گاهی به دلیل عینک بدبینی، برداشت تحقیرآمیز بودن می شده. در عین حال چند مصداق را که فرمودید و وارد دانستم اصلاح کردم و اگر موارد دیگر را جنابعالی و دیگر بازدیدکنندگان ذکر کنند، بررسی می کنم.

ثالثاً؛ در بیشتر موارد، طرف دعوا را مشخص نکردم بلکه گفته ام: در فلان کتاب زرتشتی این ایراد وارد است یا فلان باور زرتشتیان نادرست است یا در تاریخ زرتشتیان چنین و چنان است و… اما تعیین مخاطب نکردم. خواننده هرکه باشد. پس در بیشتر موارد، تعیین طرف دعوا معنا ندارد.

رابعاً؛ در عصری زندگی می کنیم که در مورد همه چیز بحث و گفتگو می شود؛ از جمله بحث از ادیان و دین زرتشتی. برخلاف سخن شما چند بار زرتشتی ها پیام دادند: از جهتی این سایت، کمک به ما است؛ زیرا متوجه ایرادات خود می شویم و در بازنگری های بعدی، برای رفع نواقص، تلاش می کنیم.
هیچ توجه کرده اید این قانون که تنها موبدزاده ها می توانند موبد شوند اما دیگران هرچه متخصص باشند به چنین موقعیتی نمی توانند برسند، چه ضربه ای به زرتشتی می زند؟ در سایه ی این انتقادهاست که در آینده، چنین مقرراتی ـ مثل خیلی برنامه های دیگر ـ برداشته می شود.
امروز دینی که واقعا در برابر مستکبران و جهانخواران ایستاده اسلام است و حکومت ایران، اسلامی است اما شاهد این همه سایت و وبلاگ ایرانی برضد اسلام هستیم. نمی دانم آیا به آنها هم تذکر داده اید که: «آب به آسیاب دشمنان دین و ملت ایران ریخته اید»؟

خامساً؛ مشکل اصلی دین زرتشتی در زمان ما این است که «ما قال زرتشت» معلوم نیست تا مورد نقد و بررسی قرار گیرد بلکه سخنان این و آن را به عنوان دین زرتشتی پذیرفته اند. به نظر من تعبیر «زرتشتی پژوه» بهتر از «زرتشت پژوه» است که چند بار در نقدنامه تکرار کردید؛ چرا که در پژوهش های مربوط به دین زرتشتی در واقع سخنان و باورهای زرتشتیان مورد کنکاش قرار می گیرد نه خود زرتشت.
شیوه ی گزینشی در این سایت به جهت نوع فعالیت آن، یعنی مناظره است. اگر این سایت برای معرفی دین زرتشتی بود، ایراد شما وارد بود.

آذر ۱۳۹۵

همچنین ببینید

آتش ـ سایت گفتگو با زرتشتیان

رتبه سایت راه راستی بالاتر از سایت های علمی زرتشتی

به قلم مدیر سایت امروز ۳ خرداد ۱۳۹۵ رتبه ی سایت های علمی ویژه ی …

۲ نظر

  1. جناب آقایی نوشته‌اند که مقصود ارداویراف از مجرم دانستن کسی که به حمام برود «حمام مسقف مسلمین» بوده. آیا از نظر جناب آقایی، ارداویراف اعصار پس از ظهور اسلام را درک کرده؟ یا اینکه این قطعه از افزوده‌های نسخه عصر اسلامی ارداویراف‌نامه است؟ در صورت اخیر، گبرهای عصر اسلامی می‌باید قدرت زیادی داشته باشند که حمام مسلمین را تحریم کرده باشند. نیز دلالت می‌کند که مسلمین درآمدن گبرها به حمام خویش را ممنوع نکرده بوده‌اند و این شاهدی بر سعه صدر آنانست. در هر حال این محتاج بحث و بررسی عمیق‌تری است.

    • مدیر سایت

      استاد آقایی به بنده فرمودند: اینکه ارداویراف را برای قبل از اسلام می دانند اشتباه است. فرائن و شواهدی از متن ارداویرافنامه نشان می دهد که این کتاب بعد از ظهور اسلام نوشته شده است. ایشان قول دادند این مطلب را به صورت مقاله ای جهت درج در این سایت عرضه کنند