خانه / شخصیت ها / پژوهشگران ایرانی / سیدمجتبی آقایی (پەڕە 2)

سیدمجتبی آقایی

پاسخ نامه به نقدنامه ی استاد آقایی (۳) / الهام از شما

استاد آقایی: «۸ـ میان پرده! شگفت‌انگیز و بلکه بهت‌آور این که جنابعالی، در جایی دیگر، و در تضاد آشکار با رویکرد و منش و گفته‌های قبلی، فرموده‌اید «به نظر من بهترین راه برای مقابله با گسترش زرتشتی، آزاد گذاشتن برای پیوستن به این دین است.» آقاجان! حالتان خوب است؟! آخر این همه تسامح و آزاداندیشیِ ناگهانی جنابعالی را کجای دلم بگذارم؟!» استاد عزیز! یک. هفت سال پیش در دیدار با جنابعالی در مغازه، این پیشنهاد را …

بیشتر بخوانید »

پاسخ نامه به نقد نامه ی استاد آقایی (۲) / کم دقتی

استاد آقایی: «۳ـ۹ـ در جایی دیگر ناگهان کشف کرده‌اید که کتاب «صد در نثر»، «از مهم‌ترین متون حقوقی و فقهی زرتشتی است». آقاجان! کجای کارید؟! نگرانم که نکند آقای شریعتی جنابعالی را منتر خزعبلات خود کرده باشد؟! واقعاً نمی‌دانید یا تجاهل می‌کنید که مهم‌ترین متون حقوقی و فقهی کلاسیک زرتشتی، شایست ناشایست، ماتیکان هزاردادستان، زند فرگرد وندیداد و مانند آنها است؟! و نه صد در نثر فارسی؟!» استاد عزیز! یک. مگر در آغاز مجلات ملاحظه نفرمودید …

بیشتر بخوانید »

پاسخ نامه به نقد نامه ی استاد آقایی (۱) / مرگ ارزان

به قلم مدیر سایت به مرور، به نقدهای استاد گرانقدرم سید مجتبی آقایی پاسخ می دهم. نظر به اینکه برای بعضی اشکال ها جواب آماده تر دارم، در پاسخگویی، رعایت ترتیب مطالب ایشان را نمی کنم. استاد آقایی: «۶ـ۹ـ در سایت خود، برای مثال، از این که در کتاب وندیداد، مجازات فلان جرم را “مرگ‌ ارزان” دانسته‌ است، نکته‌ای برای متلک‌ انداختن به زرتشتیان یافته‌اید که: ای بابا! اگر سگ را اذیت می‌کردند، اعدام‌شان می‌کردند. آقاجان! …

بیشتر بخوانید »

«گفتگو با زرتشتیان» یا دمیدن بر آتش کینه و تعصب؟ (۲)

استاد سید مجتبی آقایی ۶ـ مقابله به کام چه کسانی؟ جناب آقای فاطمی! جنابعالی را متهم می‌کنم که با این کنش و منش خود، در حال خدمت به دست‌های مرموزی هستید که کیان این کشور و دیانت مردم را نشانه رفته‌اند. اجازه بدهید تا قسمتی از یک مقاله‌ی در شرف انتشارم را نقل کنم و سپس بیش‌تر توضیح بدهم: «بخش اعظم تجلیات پدیده‌های باستانگرایی و زرتشتگرایی (که از ابتدای فتح ایران تا کنون و به مثابه‌ی …

بیشتر بخوانید »

«گفتگو با زرتشتیان» یا دمیدن بر آتش کینه و تعصب؟ (۱)

هفت سال پیش، نخستین بار که با استاد گرانقدر سید مجتبی آقایی ـ با سابقه ی دیرین در مطالعه و تدریس در حوزه ی دین زرتشتی ـ خصوصی دیدار کردم، وقتی نام امام علی(ع) پیش آمد، اشک در چشمانش حلقه زد. افتخار می کنم با حضور در دروس زرتشتی شناسی ایشان بهره ها بردم. چند ماه پیش، ایشان اظهار داشت که سایت «گفت و گو با زرتشتیان» (عنوان فعلی: راه راستی) ایراداتی دارد. به درخواستم، استاد …

بیشتر بخوانید »

درباره‌ی موضوع ازدواج با محارم (۱) / جواز چنین ازدواجی میان زرتشتیانِ پیشین قابل انکار نیست

به قلم سید مجتبی آقایی در موضوع ازدواج با محارم، حرف و جدال و توجیه و تفسیر بسیار است. اغلب یا شاید همه‌شان را، از منابع ایرانی گرفته تا منابع فرنگی، از نظر گذرانده‌ام و به این نتیجه‌ها رسیده‌ام: ۱) به احتمال بسیار زیاد ازدواج با محارم رسمی رایج در میان بومیان و ساکنان پیش‌آریایی (مانند عیلامیان) بوده که بعدها در دیانت زرتشتی هم وارد شده است. ۲) انکار وجود جواز فقهی برای ازدواج با محارم …

بیشتر بخوانید »

پاسخ نامه به نقدنامه ی استاد آقایی (۱۲) / حضور در جبهه های جنگ

سید حسن فاطمی موحد

استاد آقایی: «به بنده بفرمایید تمسخر زرتشتیان به این بهانه که فقط دو شهید داوطلب در جنگ ایران و عراق داشته‌اند، به کجای جدال احسن راه می‌برد؟ وانگهی، گلی به گوشه‌ی جمال زرتشتیانِ نجس شمرده شده و از همه جا رانده که خدا می‌داند با چه ترفندی خود را در میان داوطلبان جهاد وارد کردند و فقط با چند هزار نفری جمعیت، شهید هم دادند! آیا اصلاً می‌دانید از چه دوره‌ای سخن می‌گویید؟ این همان دوره‌ای …

بیشتر بخوانید »

فراگیر نبودن باور به معاد در میان زرتشتیان در قدیم

استاد سید مجتبی آقایی برخلاف چیزی که معمولاً‌ گفته یا پنداشته می‌شود، جامعه‌ی دینی زرتشتی در دوران کهن و نیز در آغاز اسلام، بسیار متنوع و متکثر بوده است. آنچه از آن همه از تکثر و تنوع به ما رسیده، به دست معدودی از موبدان که عمدتاً‌ از زرتشتیان بغداد بوده‌ و در فضای باز علمی دوران اسلامی زندگی می‌کرده‌اند، نوشته و تدوین شده است. با این وصف، در منابع اسلامی آن دوره، می‌توان به نشانه‌هایی …

بیشتر بخوانید »

درباره‌ی موضوع ازدواج با محارم (۲) ـ گزارش مقدسی

استاد سید مجتبی آقایی نقل‌‌ها در مورد وجود جواز برای ازدواج با محارم در میان زرتشتیان متواتر است. در میان نقل‌های مذکور، برخی هستند که به دلیل درجه‌ی بالای دقت و وثاقت‌شان، باید بیش‌تر مورد اعتناء قرار بگیرند. یک نمونه از چنین نقل‌هایی، به ابونصر مطهر بن طاهر مَقدسی، نویسنده‌ی کتاب البدء و التاریخ تعلق دارد. «مقدسی» (قرن ۴ ق) در زمره‌ی دانشمندانی است که بسیاری از اجزای کتاب خود را، بر اساس مشاهده و معاینه،‌ …

بیشتر بخوانید »