اعتبار دین زرتشتی

به قلم مدیر سایت برخی نمادها و شعارهای مهم که تصور می شود برای زرتشتیان است، با تحقیق بیشتر، معلوم می شود در اصل برای دیگران بوده و زرتشتی ها بنیان گذار آن نبوده اند مثل نوروز، فروهر، اندیشه و گفتار و کردار نیک، چهارشنبه سوری و… هرچند می توان گفت: امروزه زرتشتی ها هیچ چیز قابل اعتماد ندارند. جشن مهرگان نیز به زرتشتی ها اختصاص نداشته است. پژوهشگر زرتشتی خانم دکتر فرزانه گشتاسب ـ مدیر گروه پژوهشی یادگار باستان ـ طی سخنانی …

به قلم مدیر سایت دوست گرامی ام جناب موبدیار مهران غیبی در پیام خود، در مورد گاتها سخنی گفته است که از آن می توان اعتبار این کتاب را از زاویه ای دیگر نیز زیر سؤال برد. او می نویسد: «نسخه قدیمی از گاتها در دست نیست. قدیمترین نسخه یافت شده، اشم وهو است که نزدیک به ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ سال پیش است. بزرگان ما می گویند که اعراب یا سوزاندند یا در آب انداختند. بقیه …

به قلم رضا اشکوری آنقدر آریایی آریایی کردیم که ایرانیان اصیل تر را به فراموشی سپردیم. چرا باید از میان این همه اقوام ایرانی، عده ای فقط به آریایی ها چسبیده اند؟! جناب آقای رضا اشکوری در سایت شمالیها به معرفی ایرانیان قبل از آریاییها پرداخته است. خلاصه ی آن: داستان آریایی بودنمان اوج بی مهری ما نسبت به اجدادمان را نشان می دهد. اقوام آریایی که اقوامی کوچ نشین بوده و بیشتر از طریق دامداری …

به قلم حامد شادفر یکی از اموری که تاثیر به سزایی در فرهنگ و گسترش علم دارد نوشتن و کتابت است. اما در اوستای زرتشتیان با حدود ۹۰۰ صفحه (برگردان جلیل دوستخواه) حتی یک بار هم فعل نوشتن به کار برده نشده است! (پرویز رجبی، هزاره های گمشده جلد اول، ص ۱۰۷) اما قرآن اگر با همان حروف و سایز اوستا چاپ شود به ۳۰۰ صفحه هم نمی رسد، بالغ بر ۳۰۰ بار فعل نوشتن (کتب) …

به قلم مدیر سایت دکتر اردشیر خورشیدیان ـ رئیس انجمن موبدان تهران ـ گفته است که بر اساس قوانین مذهبی (شریعت) دین زرتشتی: پسر ۱۶ ساله می تواند از دختر ۱۴ ساله خواستگاری کند. برای پسر ۱۸ ساله و دختر ۱۶ ساله می توان مراسم نامزدی را به اجرا گذارد و حلقه ی نامزدی رد و بدل کرد و وقتی دختر به ۱۸ سالگی کامل رسید می توانند رسما ازدواج کنند. برای ازدواج دختر و پسر …

به قلم مدیر سایت از ابزارهای تبلیغی زرتشتیان دنباله روی از آبا و اجداد است و مسلمانان را تشویق می کنند که اسلام را رها کرده در پی دین اجداد قدیمی خود باشند. مگر این، می تواند معیاری درست باشد؟ مگر هرکاری که آبا و اجداد ما کردند، درست بوده؟ اگر مجرمی را نزد قاضی ببرند و در مورد علت جرمش بگوید: چون پدرانم این کار را می کردند من هم کردم، کدام قاضی عاقلی حرف …

به قلم مدیر سایت علاوه بر آنکه مترجمان ایرانی، معنای گات ها را متوجه نشده اند، مستشرقان نیز به محتوای آن دست نیافته اند؛ زیرا ترجمه های متعدد غربی نه تنها شبیه هم نیستند، بلکه نزدیک به هم نیز نیستند، که این حکایت از نامفهومی آن دارد. اوستاپژوه برجسته ژان کلنز می گوید: «… هفت ترجمه و تفسیر از گاهان نشر یافته است… دانشمندان غربی به هیچ وجه بر سر معانی این متن اتفاق نظری ولو …

به قلم حامد شادفر برخی مدعی هستند که طبق تعالیم زرتشت در گاتها ملحد، بی دین یا کافر وجود ندارد اما در بررسی تخصصی گاتها خلاف این مطلب قابل اثبات است به گونه ای که در برخی موارد باید طبق تعالیم زرتشت در گاتها به جنگ با آنها رفت در متن گاتها اصطلاحی است به نام دُروَند در هات ۵۱ بند ۸ می خوانیم که تیره روزی از آن دُروندان است https://b2n.ir/354527 در هات۳۱ بند ۱۸ …

به قلم مدیر سایت براساس آنچه در منابع زرتشتی آمده، اسکندر با حمله به ایران، پس از پایان دادن به حکمرانی هخامنشیان، یک نسخه از اوستا را به آتش کشید و نسخه ای دیگر را به یونان برد. اما باید توجه داشت که موبدان، خط و نگارش را اهریمنی می دانستند و لذا به نوشتن متون دینی از جمله اوستا تن نمی دادند. برای همین است که اوستا صدها و شاید هزاران سال سینه به سینه، …

تهیه: حامد شادفر براساس دیدگاه مورخان و ایران شناسان، داستان اوستای هخامنشی که توسط اسکندر آتش زده شده و در منابع زرتشتی آمده است افسانه و جعلی تاریخی بیش نیست و زمان نگارش اوستا قبل تر از قرن ۵ میلادی نبوده است . به دیدگاه چند تن از آنان توجه کنیم: دکتر احمد تفضلی: اوستای هخامنشی وجود تاریخی ندارد و زمان ساسانیان کتابت می شود، روایت آتش زدن اوستا توسط اسکندر افسانه ای است که توسط …

به قلم مدیر سایت موبد دکتر اردشیر خورشیدیان ـ رئیس انجمن موبدان تهران ـ می نویسد: «تمام پنج کتاب اوستا ـ و البته اوستا و نه هر کتابی که هر موبدی یا پیروان هر دینی در ایران باستان بنا به وضعیت اقتصادی و اجتماعی و سطح دانش و بینشی که داشته نوشته است و دیدگاه شخصی خود را ابراز کرده است ـ برای ما زرتشتیان مقدس است؟» (پاسخ به پرسشهای دینی زرتشتیان، ص ۳۳) جناب خورشیدیان! …