راه راستی بررسی و نقد باورهای زرتشتیان و باستان ستایان
برگرفته از سایت حدیث نت
پادشاهان ایران و دولت مردان پیشین به هنگام انتقال به این سو و آن سو، گاه از تخت روان استفاده مى کردند، گاه در کالسکه مى نشستند و کسى دیگر آنها را می برد و گاه بر اسب هاى گران قیمت سوار مى شدند، بى آن که کسى از مردم معمولى یا حتّى یارانشان را در کنار خود جاى دهند. آنان همچنین افرادى را جدا از خود و سوار بر اسب هاى تیزرو براى ایجاد هیمنه و کبکبه ملازم خود مى نمودند و بدین ترتیب قدرت و شوکت خود را به رخ مردم مى کشیدند و در مردم حسّ احترام یا ترس و هراس مى آفریدند.
امّا پیامبر اکرم(ص) ـ با اینکه حاکم بر کل عربستان شده بود ـ بى آن که بر تخت روان و کالسکه بنشیند یا کسى را ملازم رکاب خود کند و یا حتّى از مرکب هاى گران قیمت استفاده نماید، ساده و بى آلایش بر استر و درازگوشِ با پالان یا بى پالان مى نشست و بى آن که به تشریفات و تجمّلات بیندیشد، گاه شخصى دیگر را نیز در پشت خود مى نشاند و هیچ اختصاصى براى خود قائل نمى شد.
