خانه / شخصیت ها / موبدان / دیگر موبدان / فلسفه بافی در مورد جشن گاه انبار

فلسفه بافی در مورد جشن گاه انبار

به قلم مدیر سایت
یکی از کارهای زرتشتی ها فلسفه درست کردن برای آیین ها و برنامه های دینی‌شان است؛ فلسفه بافی هایی که در بسیاری مواقع هیچ مدرکی برای آنها ارائه نمی کنند.
گاه انبار (یا گاهان بار یا گاهنبار یا گَهَنبار) مرکب از دو کلمه ی «گاه» و «انبار» است. لذا موبد مهرداد (بهزاد) نیک دین، فلسفه ی جشن های گاه‌انبار را مربوط به «زمان انبار» کردن محصولات کشاورزی می داند و این جشن ها برای سپاس گزاری از درگاه الهی است.

در مجله فروهر، شماره ۴۷۲ (آذر و دی ۱۳۹۵)، ص۳۱ از قول موبد مهرداد نیک دین آمده است:
«گاه انبارها یا جشنهای شش گانه ماهانه، چنانچه از نام آن نیز پیداست، جشنهایی بوده که در زمان انبار کردن محصولات کشاورزی و به خاطر قدردانی و سپاس به درگاه خداوند بزرگوار انجام می شده.»

ایرادهای این ادعا
کسی که مطلب بالا را بدون دقت لازم، بخواند، چه بسا تصور کند این جشن ها چقدر بجاست و چه فلسفه ی جالبی دارند! اما با مختصر بررسی متوجه می شویم که چنین فلسفه بافی نادرست است.
یک) در مجله ی مذکور، در ص ۳۲  از کتاب دیدی نو از دینی کهن، ص ۱۸۱ ـ ۱۸۲ ایام گاه انبار اینگونه نقل شده است:
۱۰ تا ۱۴ اردیبهشت، ۸ تا ۱۲ تیر، ۲۱ تا ۲۵ شهریور، ۲۰ تا ۲۴ مهر، ۱۰ تا ۱۴ دی و ۲۵ تا ۲۹ اسفند.
دو) در ادعای موبد نیک دین تعیین نشده که مراد، زمان انبار کردن کدام محصول کشاورزی است. همه ی محصولات کشاورزی در یک زمان به دست نمی آیند تا در زمان انبار کردن آنها در سراسر ایران جشن گرفته شود.
سه) فرض می کنیم مراد مهم ترین محصول کشاورزی یعنی گندم است. اما مگر گندم در همه ی ایران همزمان به دست می آید تا در زمان انبار کردن آن، در همه جا جشن گرفته شود؟! زمان برداشت گندم در جاهای مختلف متفاوت است.
در حال حاضر در ایران که کوچک شده، برداشت گندم از اوایل بهار (در مناطق گرمسیری) آغاز شده و تا اواخر تابستان (در مناطق سردسیری) ادامه می یابد.
استان قم به این کوچکی، بعید نیست زمان درو گندم در قسمت شمال آن و جنوب شرقی، یک ماه تفاوت باشد.
پس چگونه می توان روزی را در سراسر ایران به عنوان روز انبار کردن محصول کشاورزی، جشن گرفت؟!

یادآوری
دکتر اردشیر خورشیدیان می گوید:
«گاهان بار به مفهوم گاهان (زمان و فرصت) بار (میهمانی خیرخواهانه از روی عشق و مهر) می باشد.» (دهش فرهنگی یا لرک مینوی، ص ۱۴۷)

مجله فروهر گاهنباردو ماهنامه فروهر، ش ۴۷۲ ص ۳۱

مجله فروهر گاهنبار۵۵۱۰

همچنین ببینید

آرتور کریستن سن

قدرت و ثروت روحانیان زرتشتی در زمان ساسانیان

به قلم کریستن سن فرستنده: سید محمد ناطقی آری مغان اقتدار روحانی داشتند. دولت ایشان …

۴ نظر

  1. به نام و یاری مزدااهورا …شیدان شید نور همه نورها…اقای فاطمی خوشحالم که بیشتر مردم چه بهدینان و مزدیسنان و چه افراد غیر همکیش غرض شما رو از این نگاشته هاتون رو میدونن و بسیار هم شادمانم که خود مردم خودشون فرد دروند و گمراه کننده رو تشخیص میدهند…شما به این کاراتون ادامه بدید کما اینکه در این چند سال ادامه دادید و نتیجه ای براتون نداشت …در اخر هم بگم نام موبدیار فرهیختمون موبدیار بهزاد نیکدین به اشتباه در این مجله مهرداد چاپ شده و خوشحالیم که بهدینان اصفهان از وجود چنین موبدی بهره میبرند زیرا به خوبی از حقوق بهدینان در اصفهان دفاع میکنند و همچنین همگی سپاسگزار مزدااهورا برای معجزه ای که برای فرزند این موبد که دچار یک سانحه شده بود رخ داد هستیم…پاسخ این کارهایی رو که میکنید بدون شک در جهان دیگر دریافت خواهید کرد همانطور که روانشاد موبد مهران غیبی عزیز به شما گفته بودند وعده ما سر پل چینود…شاد باشید

    • مدیر سایت

      دوست عزیز
      بابت تذکرتان در مورد نام موبد تشکر می کنم. نوشته اصلاح شد و تصویر ایشان گذاشته شد
      بنده یک انتقاد علمی کردم به نوشته ای در مجله زرتشتی و عکس العمل درست شما اینه که بفرمایید: این حرفت به این دلیل اشتباهه
      نه اینکه حواله به سرپل چینود بدید و…
      چنین بحثهایی نباید سبب دلخوری شود. این بحثها میان علمای شیعه هم هست. بنگرید:
      http://www.raherasti.ir/3875

  2. از گهنبار فقط دو سطر تعریف شده و فلسفه ای در کار نبوده
    شما بروید در باره عید قربان که در آن آیین خونریزی و حیوان آزاری در انزار که بسیار غیر بهداشتی هم هست و…

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code