مشروعیت اعمال زرتشتی های امروز

به قلم سیاوش امیرشاهی
زرتشتیها می گویند: تنها گات ها مورد تأیید ماست و محتوای بقیه ی آثار زرتشتی ـ اعم از بخش های دیگر اوستا و متون پهلوی ـ هر آنچه را مطابق عقل باشد، می پذیریم و الا کنار می گذاریم.
امروزه رفتارهایی میان زرتشتیان رواج دارد که نه در گاتها است و نه با عقل جور در می آید و تنها در صورتی قابل توجیهند که معلوم شود مورد تأیید پیامبری الهی است، تا تعبد به آنها معنا پیدا کند هرچند با عقل ما مطابق نباشد.

سؤال: زرتشتیان عزیز چگونه این اعمال را به زرتشت و دینی که او آورده، نسبت می دهند؟

چند نمونه:
یک) زرتشتیان در مراسم خود به غیر زرتشتبان اجازه نزدیک شدن به آتش را نمی دهند بلکه غیر زرتشتیان فقط اجازه دارند از پشت محفظه ای شیشه ای به آتش نگاه کنند. این مسئله هیچ توجیه عقلی ندارد. (با توجه به اینکه زرتشتیان برخلاف متن اوستا، نجس پنداشتن پیروان دیگر ادیان را انکار می کنند.)

دو) موبدان در مراسم بر دهان خود پنام می بندند تا آلودگی دهان به آتش منتقل نشود. در حالی که عقل نمی پذیرد که آتش، آلوده به تنفس انسان شود بلکه بعکس، آتش یکی از بهترین از بین برندگان میکروب و آلودگی است.

سه) نمازها و نیایشهای خود را به زبانی می خوانند که متوجه مفهوم آنها نمی شوند و حتی در خواندن به زبان اصلی به منابع وحیانی هم مراجعه نمی کنند. اگر بسیاری از مسلمانان، زبان نماز را متوجه نمی شوند، به خاطر تعبدی است که از اسلام به دست آورده اند نه بخاطر عقل خودشان. اما زرتشتیان چرا چنین می کنند؟

چهار) زرتشتیان برای اعلان زرتشتی بودن، به خودشان کمربند گشتی (متشکل از ۷۲ نخ که نماد ۷۲ سروده ی یسنا) می بندند که هیچ توجیه عقلی ندارد و از طرفی آنان ۷۲ سروده ی یسنا را حجت نمی دانند! بلکه فقط ۱۷ تا از این ۷۲ را حجت می دانند.

پنج) موبدی در دین زرتشتی مقامی ارثی و خونی است. به همین دلیل کسانی که موبدزاده نیستند هرچند باسواد باشند نمی توانند موبد شوند بلکه بالاترین مقام آنها موبدیاری است. این رفتار در کجای گاتها آمده است؟

شش) اکثر زیاتگاه هایشان هیچ دلیل روشنی برای قداستشان وجود ندارد جز افسانه های ساختگی. چرا باید این زیارت گاه ها قداست داشته باشند؟

هفت) امروزه زرتشتیان مرده را با آب و شوینده (صابون و شامپو) می شویند و خشک می کنند. با یک شلوار و پیراهن و سر پوش و یک روپوش سراسری (همگی پارچه نخی سفید) سرتاسر تن مرده را می پوشانند و در یک تابوت فلزی می گذارند.
این کار چه پشتوانه ی عقلی و نقلی معتبر دارد؟