راه راستی بررسی و نقد باورهای زرتشتیان و باستان ستایان
مقام معظم رهبری در ۱۸/ ۰۲/ ۱۳۸۷ در دیدار مسئولان استان فارس:
«من همین جا اشاره بکنم به این بناهای باستانی مربوط به قبل از اسلام؛ تخت جمشید و بقیه ی چیزهائی که در این استان هست.
دو نگاه به بناهای باستانی
انسان از دو نظر ممکن است به این مراکز باستانی نگاه کند؛ این ها را باید از هم تفکیک کرد. یک نگاه این است که این ها متعلق به جباران تاریخ بوده. هرکدامی که نگاه می کنیم، به یک نحوی به یکی از جباران تاریخ و طاغوت های بشری ارتباط پیدا می کند. بله، از این جهت نگاه منفی به این ها هست. غالب متدینین و انسان هائی که نفرت طبیعی از استبداد و از جباریت دارند، با این دید وقتی به این بناهای باستانی نگاه می کنند، طبعاً برای آن ها جاذبه ای ندارد.
آثار باستانی محصول هنر ایرانی
لیکن یک جنبه ی دیگر هم وجود دارد و آن این است که این بناها محصول سرپنجه ی هنرمند ایرانی است؛ محصول فکر راقی و روشن بین ایرانی است در سال ها و قرن ها پیش از این؛ این جنبه ی مثبت قضیه است. همه ی بناهائی که از لحاظ تاریخی ـ چه در اینجا، چه در اصفهان، چه در بقیه ی نقاط کشور ـ وجود دارد، از این قبیل است.
درست است که جباران استفاده کردند، اما خالق و آفریننده ی این مجموعه ها کیست؟ ذهن ایرانی است، سرانگشت هنرمند ایرانی است، روحیه ی بلندنظر ایرانی است، ابتکار و ذوق ایرانی است؛ این برای یک ملت افتخار است. با این دید وقتی نگاه بکنیم، می بینیم این ها مثبت است؛ چه تخت جمشید، چه بقیه ی مناطق دیگر. این ها را نشان بدهید.
دنیا به دنبال مفاخر تاریخی برای خود
در دنیا از چیزهائی که جنبه ی افتخارآمیز هم خیلی ندارد، گاهی اوقات به عنوان مفاخر تاریخی استفاده می کنند. آن کسانی که مفاخر تاریخی را ندارند، برای خودشان خلق می کنند! ما این همه مفاخر تاریخی داریم، این همه چیزهائی که مایه ی تفاخر تاریخی ملت ایران است، اعتماد به نفس ملت ایران است؛ چرا این ها را نشان ندهیم؟
یک نفری برای من نقل می کرد، می گفت: رفته بودیم یونان؛ ما را به مراکز گردشگری گوناگون می بردند و آن ها را به ما نشان می دادند؛ از جمله به نقطه ای بردند، گفتند: اینجا همان جائی است که سپاهیان ایرانی آمدند اینجا، از ما شکست خوردند. مردم را به یک بیابان خالی می برند و نشان می دهند که اینجا آنجایی است که ایرانی ها در آن دوره لشکرکشی کردند و در اینجا شکست خوردند. یک فضای خالی را نشان می دهند، یک ماده های تاریخی را با یک فضای خالی اثبات می کنند. خوب، اینجا نزدیکی کازرون ـ آن طوری که شنیدم ـ مجسمه ی والرین است، امپراتور روم، که زانو زده در مقابل پادشاه ایران. خیلی خوب، اینجا را بروید نشان بدهید؛ این به آن در! این همه نقاط مثبتی که می تواند گذشته ی ما را نشان بدهد.
مقایسه ی ایران در قبل و بعد از اسلام
من البته به شما عرض کنم؛ اعتقاد راسخ و جازم و علمی دارم که آنچه ایرانی بعد از آمدن اسلام کرده، اصلًا قابل مقایسه نیست با آنچه در طول تاریخ گذشته ی خودش داشته. ایران در دوران اسلامی، در قرن سوم و چهارم و پنجم هجری، در قله ی دانش و تمدن و سیاست و اقتصاد جهانی قرار داشته. هیچ جای دنیا ـ از شرق و غرب، از آسیا و اروپا ـ در این حد نبودند؛ این به برکت اسلام بوده. ایران قبل از آن هرگز چنین اوجی را نداشته.»
منبع:
نرم افزار «حدیث ولایت» (متن کامل بیانات، سخنرانى ها، خطبه ها، مصاحبه ها و دیدارهاى مقام معظم رهبرى از شهریور ۱۳۶۶ تا آذر ۱۳۹۰)
عجبی بالاخره سایتتون اومد بالا.والا خیلی وقته هر چقدر میخواستم وارد سایت بشم نمیشه هی ارور میاد این دفعه گفتم یه امتحانی کنم ببینم میشه یا نه دیدم شد تعجب کردم.
میدونم که سایتتون پاسخگویی سوالات دینی نیست اما ممنون میشم جواب سوالاتم رو بدید.صیغه چیه؟؟چرا اصلا صیغه وجود داره و برای چی به کار میره؟؟
سوال دوم این که به نظرتون خدا کسانی رو که کور و کر و لال خلق کرده در حقشون ظلم نکرده؟؟آخه اونا چه گناهی دارن که باید مثل آدمای عادی از زندگی محروم باشن.
درسفرم. سه چهارروزدیگه یاداوری کنیدجواب بدم البته اگر دوستای دیگه جواب ندادن
قبل از خلقت بدن خاکی، روح آن بدن را انتخاب میکند و اختیار با خوده روح است، هیچ سرنوشتی با گناه وجود ندارد و اختیار روح باعث گناه می شود، این نیست که کسی کور یا معلول باشد و به جبر این مشکل را به او داده باشند.