راه راستی بررسی و نقد باورهای زرتشتیان و باستان ستایان
به قلم مرتضی رمضان پور
به شهادت متون تاریخی و مورخین و محققین متعدد، تعدد زوجات(چند همسری) و ازدواج موقّت در ایران باستان و آئین زرتشت امری رایج و عادّی بوده است به خصوص در میان بزرگان و پادشاهان ایران باستان و خاصه آن پادشاهان زرتشتی ساسانی، تا حدی که بعضی از آنها به زن بارگی افتاده و چندین هزار زن و کنیز داشته اند.
یکی از این پادشاهان خسرو پرویز است که به تصریح اسناد و مورخین، حرمسرایی با چندین هزار زن و کنیز داشته و دائما در پی یافتن زن های جدید بوده است و حتی در صلح نامه خود با دیگر کشورها تحویل سالیانه مقداری کنیز را شرط صلح قرار می داده است
در این زمینه پروفسور آرتور کریستین سن، مورخ و ایرانشناس بزرگ دانمارکی می نویسد:
در نقش شکار طاق بستان فقط چند تن از سه هزار زنی که خسرو در حرم داشت، می بینیم. این شهریار هیچ گاه از این میل سیر نمیشد. دوشیزگان و بیوگان و زنان صاحب اولاد را، در هر جا نشانی میدادند، به حرم خود می آورد. هر زمان که میل تجدید حرم میکرد، نامه ای چند به فرمانروایان اطراف می فرستاد و در آن وصف زن کامل عیار را درج میکرد. پس عمال او هر جا زنی را با وصف نامه مناسب می دیدند، به خدمت می بردند.
منبع: ایران در زمان ساسانیان، ترجمه رشید یاسمی، ص۳۳۹
همچنین هاشم رضی اوستا شناس و زرتشتی پژوه معروف می نویسد:
دَربار ایران همواره تمایل مفرطی به داشتن زنان فراوان وجود داشت، خسرو پرویز در سال ۶۲۱ میلادی یکی از شرایط صلح خود را با “هراکلیوس”شاه روم، تحویل سالانه هزار دختر از امپراتوری بیزانس به ایران دانسته است.
همچنین در منابع مختلف آمده است که در حرمسرای خسرو پرویز ۱۲ هزار زن و به روایت دیگری ۳ هزار زن و هزاران کنیز بوده است.
منبع: ازدواج مقدس، هاشم رضی، نشر بهجت، صفحه ۳۳۳ و ۳۳۵
چه اشتهای هم داشته جناب شاهنشاه
آقای عزیز اسم ۴تا از اون منابع رو بیار چرا انقد دروغ میگید