خانه / احکام / احکام زرتشتی / اعدام در منابع دینی زرتشتی

اعدام در منابع دینی زرتشتی

به قلم مدیر سایت
پاره ای از گناهان منجر به اعدام در منابع زرتشتی را مرور می کنیم. تمام موارد زیر، از کتاب وندیداد با شرح هاشم رضی است. آنچه از قسمت شرح این کتاب می آوریم، رضی از متون کهن زرتشتیان به دست آورده است. در خور ذکر است که بعضی از این احکام اعدام در اسلام نیز هست.

ـ کشتن خرگوش. (وندیداد، ج ۲، ص ۶۹۷، شرح)
ـ ارتداد و دست برداشتن از دین زرتشی. (وندیداد، ج ۱، ص ۴۷۴ و ج ۲، ص ۶۰۷، شرح)
ـ تبلیغ دینی غیر از زرتشتی. (وندیداد، ، ج ۳، ص ۱۴۷۷، ف ۱۵، ش ۲)
ـ حمل مرده در باران. (وندیداد، ج ۱، ص ۳۹۰ و ج ۲، ص ۷۳۷، شرح)
ـ حمل مرده به تنهایی. او را در خشک ترین زمین که از نزدیکی آن چارپایان و ستوران و مردان مقدس عبور نکنند و نزدیک آن آتش مقدس و گیاه برسم نباشد، زندانی می کنند و بدترین خوراک ها را به او می دهند و بدترین لباسها را به او می پوشانند.
آنگاه که پیر یا خشکیده منی شد او را شخصی نیرومند بر بلندی می برد و از پهنا پوست کله ی او را می برد. (گلو را از عرض می بریدند تا رگ ها و خرخره قطع شود یا اینکه منظور سر بریدن است) سپس جنازه را رها می کند تا لاشه خواران آن را بخورند. (وندیداد، ج ۱، ص ۳۵۶ ـ ۳۵۷. حمل مرده به تنهایی اگر با اضطرار نیز صورت می گرفت، حکمش قتل بود. وندیداد، ج ۲، ص ۱۰۳۹، شرح)
ـ دفن جنازه ی انسان در خاک. (وندیداد، ج ۱، ص ۴۷۳ و ج ۲، ص ۷۳۹، شرح)
ـ بیرون نبردن مرده و در برابر لاشه خواران نینداختن به مدت یک سال. (وندیداد، ج ۲، ص ۶۲۲، شرح)
ـ انداختن مرده در آب. (وندیداد، ج ۱، ص ۴۷۳ و ج ۲، ص ۶۹۴ و ۷۰۵ و ۷۹۸، شرح)
ـ انداختن مرده در آتش. (وندیداد، ج ۱، ص ۴۷۳ و ج ۲، ص ۷۰۵ و ۷۹۸، شرح)
ـ خوردن مرده. (وندیداد، ج ۲، ص ۱۰۶۲، شرح)
ـ آب خوردن زنی که بچه ی مرده به دنیا آورده در مدت سه شبانه روز و یک ساعت. (وندیداد، ج ۲، ص ۶۷۳، شرح )
ـ دیدن جنازه در آب و بیرون نیاوردن. (وندیداد، ج ۲، ص ۷۱۵، شرح )
ـ اجازه دادن بازگشت آبی که با جنازه از آب راکد بیرون کشیده شده. (وندیداد، ج ۲، ص ۷۱۵، شرح )
ـ خوردن تکه ای از جنازه ی انسان به عنوان دارو و درمان یا جادوگری. (وندیداد، ج ۲، ص ۶۹۴، شرح )
ـ بردن دست و پای خود در آتش و سوزاندن مو. (وندیداد، ج ۲، ص ۷۰۶، شرح )
ـ خاموش کردن آتش بهرام.  (وندیداد، ج ۱، ص ۴۷۴، شرح )
ـ دفن مرده ی سگ در خاک. (وندیداد، ج ۱، ص ۴۷۳، شرح )
ـ دادن استخوان سفت یا خوراک داغ به سگ نگهبان گله یا نگهبان ده. (وندیداد، ، ج ۳، ص ۱۴۷۸، ف ۱۵، ش ۳)
ـ زدن یا رماندن یا خروشیدن یا پا به زمین کوبیدن از پشت سر سگ ماده ی آبستن. (وندیداد، ، ج ۳، ص ۱۴۷۸، ف ۱۵، ش ۵)
ـ انداختن سگ ماده ی آبستن در گودال یا چاه یا پرتگاه یا رود یا راه آب (فاضلاب) که در اثر آن زخمی شده بمیرد.  (وندیداد، ، ج ۳، ص ۱۴۷۸، ف ۱۵، ش ۶)
ـ کشتن سگ آبی.  (وندیداد ، ج ۱، ص ۴۷۴، شرح )
ـ برهم زدن ازدواج خواهر با برادر.  (وندیداد، ج ۱، ص ۴۷۴، شرح )
ـ ازدواج با دختری که باید به ازدواج برادرش در آید. (وندیداد، ج ۲، ص ۹۴۷، شرح )
ـ بر هم زدن فرزندخواندگی. (وندیداد، ج ۱، ص ۴۷۳، شرح )
ـ جادو. (وندیداد، ج ۱، ص ۲۲۹ و ۴۷۴، شرح )
ـ زن ربایی. (وندیداد، ج ۱، ص ۴۷۳، شرح )
ـ دزدی. (وندیداد، ج ۱، ص ۴۷۴، شرح )
ـ شرکت در اجرای مراسم دینی، جز موبدان. مثلا کسی بخواهد مراسم غسل را انجام دهد. (وندیداد، ج ۱، ص ۴۰۳، شرح )
ـ نداشتن مرجع تقلید. در زمان ساسانیان فرمان برداری از موبدی که مرجع احکام بود برای همگان ضروری و از اصول دین بود و انحراف از آن کفر به شمار می رفت و به اعدام می انجامید. (وندیداد، ج ۲، ص ۱۰۳۷، شرح )
ـ راهزنی. (وندیداد، ج ۲ ص ۱۰۶۴، شرح )
ـ زنا. (وندیداد، ج ۱، ص ۲۲۹ و ج ۳، ص ۱۷۰۵، شرح )
ـ کسی که زنش را به اجاره ی مرد دیگر در می آورد (ازدواج استقراضی) اگر شوهر دوم، این زن را در مدت اجاره بدون اجازه ی شوهر اول، به مرد دیگری واگذار می کرد و زن راضی باشد و این عمل یک سال ادامه یابد، زن و شوهر دوم و مرد سوم اعدام می شوند. (وندیداد، ج ۱، ص ۵۱۲، شرح )
ـ احتکار غله برای فروش با سود بیشتر. (وندیداد، ج ۲، ص ۱۰۶۵، شرح )
ـ کینه ورزی. (وندیداد، ج ۲، ص ۴۷۵ و ۱۰۶۵، شرح )
ـ وضو گرفتن و غسل و استحمام با آب خالص و پاک که در برخی مواقع حکم اعدام دارد. (وندیداد، ج ۲، ص ۷۲۲، شرح )
ـ غسل دادن دیگران بدون آگاهی از آن. (وندیداد، ج ۳، ص ۱۱۴۲، شرح )
ـ نزدیکی با زن حائض.  (وندیداد، ، ج ۳، ص ۱۴۷۸، ف ۱۵، ش ۷)
ـ رسیدن آب به بدن یا لباس زن حائض در ایام عادت ماهانه یا پس از آن و پیش از غسل. (وندیداد، ج ۳، ص ۱۵۳۹، شرح )
ـ نزدیکی با زن باردار به گونه ای که او زخمی شده در اثر آن بمیرد.  (وندیداد، ، ج ۳، ص ۱۴۷۹، ف ۱۵، ش ۸)
ـ لواط کننده و لواط دهنده. (وندیداد، ج ۱، ص ۴۷۴، شرح )
ـ قتل مرد مقدس.  (وندیداد، ج ۱، ص ۴۷۴، شرح )
ـ بت پرستی.  (وندیداد، ج ۱، ص ۴۷۴، شرح )
ـ خیانت در امانت.  (وندیداد، ج ۱، ص ۴۷۴، شرح )
ـ سوء استفاده از حسن نیت دیگران.  (وندیداد، ج ۱، ص ۴۷۴، شرح )
ـ مزد گرفتن بدون کار.  (وندیداد، ج ۱، ص ۴۷۴، شرح )
ـ فتوای دروغ دادن.  (وندیداد، ج ۱، ص ۴۷۴، شرح )
ـ بدعت.  (وندیداد، ج ۱، ص ۴۷۴، شرح )
ـ پرستش دیوان.  (وندیداد، ج ۱، ص ۴۷۵، شرح )
ـ پیمان شکنی.  (وندیداد، ج ۱، ص ۴۷۵، شرح )
ـ ستم برای تصاحب مال دیگران.  (وندیداد، ج ۱، ص ۴۷۵، شرح )
ـ آزردن مغ ها.  (وندیداد، ج ۱، ص ۴۷۵، شرح )
ـ تهمت.  (وندیداد، ج ۱، ص ۴۷۵، شرح )
ـ مسخره کردن دیگران.  (وندیداد، ج ۱، ص ۴۷۵، شرح )
ـ دروغ.  (وندیداد، ج ۱، ص ۴۷۵، شرح )
ـ ترویج گناه.  (وندیداد، ج ۱، ص ۴۷۵، شرح )
ـ پشیمانی از کار نیک.  (وندیداد، ج ۱، ص ۴۷۵، شرح )
ـ عمدا بی زن و فرزند و خانه ماندن: با کارد آهنین استخوانهای مجرم بریده می شود (جدا کردن بندبند اعضای بدن از مفاصل) که سخت ترین نوع هلاکت است. (وندیداد، ج ۱، ص ۴۶۴، ف ۴، ش ۵۰)

یادآوری:
عجیب است کسی که به خاطر گناهی محکوم به اعدام شده، اگر ازدواج مقدس (ازدواج با خواهر یا ازدواج با مادر) را انجام دهد از مجازات مرگ بخشیده می شود! (وندیداد، ج ۲، ص ۹۴۷، شرح)

شناسنامه کتاب: وندیداد، ترجمه و واژه نامه و یادداشت‌ها: هاشم رضی، تهران، فکر روز، چاپ اول، ۱۳۷۶ ش.

شناسنامه وندیداد

اردیبهشت ۱۳۹۱

همچنین ببینید

گناه

مقایسه ی کفاره ی گناهان در اسلام و زرتشتی

به قلم مدیر سایت در کتاب های دو دین اسلام و زرتشتی برای بعضی گناهان، …

یک نظر

  1. نظرات سایت خیلیش موجب گمراهی و توهین به اقوام و مذاهبن یه فکر کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code