به قلم تاورنیه Jean-Baptiste Tavernier (درگذشت: ۱۶۸۹ م)
جهانگرد فرانسوی تاورنیه در زمان صفویه بین سال های ۱۶۳۲ تا ۱۶۶۸م برابر با حدود ۱۰۱۰ تا ۱۰۴۶ش و ۱۰۴۱ تا ۱۰۷۸ق نه بار به ایران سفر کرده است.
در سفرنامه اش می نویسد:
«هنگامی که زنان یا دختران قاعده ی ماهانه را حس می کنند فورا از خانه خارج می شوند و برای سکونت به کلبه ای کوچک می روند متشکل از سه دیوار حصیری با پرده ای در مقابل آویخته که به جای در به کار می رود.
در طول مدتی که این وضع ادامه دارد هر روز برای آنها خوردنی و آشامیدنی می برند و وقتی که مدت به پایان می رسد هر یک بنا بر توان خود بزی یا مرغی یا کبوتری برای موبد پیشکش می فرستد. سپس به حمام می رود و بعد بعضی از خویشان را به مهمانی فرا می خواند».
منبع: سفرنامه تاورنیه، ترجمه: حمید ارباب شیرانی، تهران، نیلوفر، چاپ اول، ۱۳۸۳ ش، ص ۱۰۱
سفرنامه تاورنیه ص ۱۰۱
مرداد ۱۳۹۷
آشفتگی فکر و گفتار شما نویسندگان این سایت کاملا مشخص است . در این سند از سفرنامه تاورنیه که شما به آن استناد میکنید نوشته که ازدواج با نزدیکان تا درجه سوم هم ممنوع بوده است و بعد در یکی دیگر از نوشته هاتون با استناد به نوشته کریستینسن میگید که ایرانیان با محارم خودشون ازدواج میکردند . وای بر مردمی که از گذشته خودشون ننگ دارند وآن را انکار میکنند . اگر بر فرض که همچین موردی هم بوده باشد پس باید بیشتر مردم اون زمان به خاطر ازدواجهای نزدیک دچار مشکلات ارثی و ژنتیکی میشده اند ، در صورتیکه در نوشته های گذشته اشاره ای به این موارد نشده است و همه مورخان در مورد سلامت جسم و روان ایرانیها نوشته اند . اینقدر تاکید بر بی ارزش و بد بودن رفتار نیاکان ما فقط میتونه کار یک بیگانه باشد .
تاورنیه از زرتشتیان در زمان صفویه خبر میده اما کریستن سن از گذشته های دور
در اصل دین زرتشتی ازدواج با محارم نبوده و در دوره ای وارد این دین شد و سپس آن را کنار گذاشتند. عصر صفویه زمانی بوده که چنین ازدواجی بینشان نبوده