خانه / ایران / اسلام و ایران / اسلام منجی ایران / مقایسه ذبح اسلامی و ذبح مغانی

مقایسه ذبح اسلامی و ذبح مغانی

به قلم حجت الاسلام غلامرضا نوادری
از جمله حقوق حیوان در اسلام این است که «هر گونه آزار حیوان ممنوع است» (رسائل فقهی، محمدتقی جعفری، ۱۳۸۰ش، ص ۱۱۸) و در باره سر بریدن حیوان نیز باید طوری باشد که حیوان کمترین درد را بکشد و پیش از کشتن نباید آن را ترساند.
در رساله توضیح المسائل آمده است:
«چند چیز در سر بریدن حیوانات مستحب است:… سوم پیش از کشتن حیوان آب جلوى آن بگذارند. چهارم کارى کنند که حیوان کمتر اذیت شود، مثلا کارد را خوب تیز کنند و با عجله سر حیوان را ببرند». (توضیح المسائل فارسی، امام خمینی، ص ۳۶۳، مساله ۲۵۹۹)

اما موبدان کهن بر این باور بودند که باید پیش از سربریدن گوسفند، آن را با چوب بزنند. خبر این بی رحمی در کتاب دینکرد پنجم آمده است. بُخت ماری از آذرباد فرخ زادان می پرسد:
«گوسفند را در هنگام کشتن و پیش از کارد چرا باید چوب زد؟» (کتاب پنجم دینکرد، به کوشش آموزگار و تفضلی، ۱۳۸۶ش، ص ۷۸، فصل ۲۳، پرسش ۲۳).
موبد آذرباد فرخ زادان در پاسخ گوید:
«دلیل چوب زدن به گوسفند، پیش از به کار بردن کارد، همراه با دیگر (کارهایی که) در این مورد باید انجام داد، این است: این کار بجز فایده ی آیینی که در پاک کردن چند دروج (در بر دارد)، خصوصا برای آن است که ترس بسیار و بدمزگی (پیدا نشود)». (همان، ص ۱۰۰، فصل ۲۴، پاسخ ۲۳).
همانطور که دیده می شود چوب زدن به گوسفند پیش از سر بریدن سه فایده دارد ۱- دروج را پاک می کند. ۲- ترس بسیار گوسفند را از بین می برد. ۳- مانع بد مزگی گوشت گوسفند می شود.

یادآوری
در دانشنامه مزدیسنا، اشیدری، ص ۲۷۸ واژه «دروج» این گونه توضیح داده شده:
«دروغ، دیو ناراستی، و از آن دیوی ماده که نماینده نادرستی است اراده شده است».

کتاب پنجم دینکرد ص 78

کتاب پنجم دینکرد ص ۷۸

کتاب پنجم دینکرد ص 100کتاب پنجم دینکرد ص ۱۰۰

شناسنامه کتاب پنجم دینکردشهریور ۱۳۹۶

همچنین ببینید

مبارزه ی زرتشتیان با خرفستران مساوی با بر هم زدن اکوسیستم

به قلم مصباح بورنجانی یکی از اعمال دینی زردتشیان، کشتار مجموعه ای از حیوانات است …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

code