به قلم دکتر محمودرضا افتخارزاده
«در دوران دینی (زرتشتی)، زنان نوعی کالا بودند و بر آنان اصل مالکیت و انحصار مترتب بود. بر این اساس زنان احتکار می شدند، مبادله می گردیدند، به قرض داده می شدند، فروخته می شدند، به خارج از کشور صادر می گردیدند.
در میراث دینی دوران تاریخی، به ترتیب: مال و کالا و چارپای ماده و زن در کنار هم قرار گرفته اند…
در روزگار بلند ساسانی، زنان مانند گندم و غلات و حبوبات و حیوانات اهلی احتکار می شدند و اشرافیت و روحانیت و حاکمیت سیاسی ساسانی حرمسراهای بسیار داشتند». (ایران، آیین فرهنگ، ص ۳۶۲)
ایران آیین و فرهنگ، ص ۳۶۲
خُب سند اصلی این اراجیف از کدام رفرنس اقتباس شده ؟؟
نمیدانستیم زنان را میتوان همانند گندم و برنج در انبارها احتکار کرد .
مگر در کشورهای دیگر زنان وجود نداشتند که آنها را صادر میکردند ؟
در ایران باستان زنان منزلتی عالی داشتند ، با کمال آزادی و روی گشاده در اجتماع آمد و شد میکردند
ویل دورانت > تاریخ تمدن صفحه ۵۵۲
با مطالعه بر تاریخ ایران پیش از اسلام به جرات میتوانم بگویم :
حقوق و اختیارات زنان ایران باستان حتی در روستاها بمراتب بیش از
حقوق زنان در پایتخت امپراتوری روم بود .
دکتر امیر حسین خنجی > تاریخ ایران صفحه ۹۵۵
امیر المومنین علی (ع) فرمود :
زن ده بدی دارد..
وقتی که ازدواج کند یکی از بدیهاش برطرف شده و وقتی بمیرد همه بدیهاش
بحارالانوار جلد ۱۰۳ صفحه ۲۲۹
حدیثی که در پایان ذکر کردی در بحار نیافتم. متن عربی آن را بفرما تا بتوان در نرم افزار یافت
http://www.raherasti.ir/category/%D8%A7%D8%AD%DA%A9%D8%A7%D9%85/%D8%A7%D8%AD%DA%A9%D8%A7%D9%85-%D8%B2%D8%B1%D8%AA%D8%B4%D8%AA%DB%8C/%D8%B2%D9%86-%D8%B2%D8%B1%D8%AA%D8%B4%D8%AA%DB%8C/
منظور ایشان از احتکار زنها این نیست که مثل گندم در انبار بریزند و به درب آن قفل بزنند بلکه منظور اینه که افرادی تعداد زیاد زن را تصاحب می کردند و در مقابل، عده ای بی زن می ماندند به گونه ای که قباد چند شوهری برای یک زن را (برای طبقات پایین) پیش گرفت:
http://www.raherasti.ir/11091
عجب دوره و تمدن درخشانی بوده !
روی کدام سنگ نگاره پیدا کردی بگو ماهم بریم بخونیم