راه راستی بررسی و نقد باورهای زرتشتیان و باستان ستایان
به قلم علی خوب یار
گاهی به ما مسلمانان ایراد می گیرند که چرا باید زن به خواسته شوهر در آمیزش تن دهد؟ اما در کتاب زرتشتی روایت پهلوی، ص ۴۴ ـ ۴۵ سخن از آن است که ازدواج دختر در نه سالگی جایز است و در دوازده سالگی اگر تن به آمیزش با شوهر نداد، حکم او اعدام است!
در روایت پهلوی آمده است:
«۲ ـ اگر (دختر) نه ساله است، آن گاه به شوهر دادن جایز است.
۳ ـ هنگامی که < به سن > مردخواهی رسد ـ که دوازده سالگی است ـ آن گاه با او نزدیکی کردن < جایزست > . آن گاه نیز بار نداد ( = تمکین نکرد)، پس مرگ ارزان باشد».
روایت پهلوی ص ۴۴ ـ ۴۵
آبان ۱۳۹۶
اینکه در زرتشت اینوگعته ودرفلان دین این روگفته…..گفته باشه الان جهان پیشرفت کرده هرروز عقاید سبک زندگی حتی بدن زن ومرد واحساسات دگرگون میشه حالا ما بیام بگیم چون جندهزارسال پیش زرتشت اینو گفته درسته؟البته که درست نیست امروزه باید چند تا پزشک وروانشناس بیاورند تا نظرورای بدهند حساب شده مطالعه شده نه اینکه بگیم فلان دین اینو میگه وبهمان دبن……فقط وفقط متخصصین وروانشناسان و….میتوانند نظربدهند
با سلام ؛ اگر زرتشت گفته باشه که مهم نیست اهمیتی ندارد ، اما اگر خدای زرتشتیان به زرتشت گفته باشه باید تا روز قیامت اجرا شود مگر این که آن خدا خودش وحی کرده و گفته خود را نغز کند که این چنین چیزی در دست نیست .
زرتشت هیچ گونه دستور شرعی نداده است . دستورات شرعی به دلیل وابستگی به زمان و مکان در یک زمان نیک و در زمان دیگری بد خواهد بود . مانند حرمت شطرنج بازی کردن . لذا زرتشت با مذهب که سرشار از این احکام شرعی بوده مخالفت کرده است .
خداوند به بندگانش حکم شرعی نمی دهد . این مخالف حکمت و مهر خداوندی است که هم خرد و اندیشه و آزادی انتخاب ببخشد و از طرف دیگر با احکام شرعی ان را نقض ” نه نغز !!!!” کند .
احکام شرعی مذهبی اسلام هم هیچ کدام از طرف خداوند نازل نشده است و همگی ساخته دست بشر است . آن بخش هم که در قرآن بوده بارها در خود قرآن تغییر پذیر بودنش ذکر شده و بعضا در همان زمان نسخ شده و صرفا برای اعراب و اصحاب پیامبر بوده .
اما دستورات اخلاقی اسلام و زرتشت و مسیحیت و یهود و همه ادیان قطعا خدایی هستند چرا که همه نیکی ها و خوبی ها از خداوند است و خداوند منزه از هر بدی است .
بسیاری از دستورات شرعی، وابسته به زمان و مکانی خاص نیست مثل حرمت ظلم، نادیده گرفتن حقوق دیگران، بی احترامی نکردن به پدر و مادر، حرمت اسراف و….
این دستورات مدیر محترم اخلاقی اند نه صرفا شرعی
دستورات اخلاقی ادیان تفاوت چندانی با هم ندارند چون اخلاق زیربنای وجود انسان هست و انسان در گذر زمان تغییر وجودی نمی دهد و از جانداری به جانداری با توانمندیهای دیگر تبدیل نمیشود اما شرعیات ادیان تفاوت دارند و اختلاف همینجاست که بنظر من اختلافی هم نیست فقط نوع نگاه به مسئله و زمان و مکان باعث بوجود امدن شرعیات مختلف شده است .
شرعیات در خود مذاهب هم مختلف شده درصورتیکه قرآن یکیست
هیچ یک از این دستورات اخلاقی حکم شرعی نیست در کامنت هم گفتم این دستورات اخلاقی که در همه ادیان مشترک هستند قطعا الهی هستند ، اما در رساله عملیه شما حکم شرعی در مورد ظلم به صورت کلی نمی بینید آنچه هست احکام موردی قضایی است یعنی مثلا اگر ظلم نکردن یک کلیت باشد هیچ قانونی که به این کلیت اشاره کند در احکام شرعی نیست . احکام شرعی به جزییات توجه دارند در حالیکه بالعکس پیامبران و کتب الهی بیش از انکه احکام موردی داشته باشند دستورات اخلاقی جهان شمول دارند . نقطه اختلاف هم همین جاست یعنی اگر احکام وابسته به زمان و مکان خاص از شریعت خارج شود موضوع اختلافی بین من و شما نمی ماند . مثلا من و شما روی همه موارد بالا با هم اتحاد نظر داریم . اختلافمان روی همان موارد وابسته به زمان و مکان است که بیشتر شرع را تشکیل می دهند .